پيام
+
استاد مرتضي مطهري در کتاب حق و باطل جملاتي به اين مضمون نوشته اند :
از کودکي هميشه اين سوال برايم مطرح بود که :
چرا قطار تا وقتي ايستاده است کسي به او سنگ نمي زند
اما وقتي قطار به راه افتاد سنگباران مي شود...
اين معما برايم بود تا وقتي که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم ديدم اين قانون کلي زندگي ما ايرانيان است که هر کسي و هر چيزي تا وقتي که ساکن است مورد احترام است.
دفتر شعر من ....
101/7/24
* وکيل *
تا ساکت است مورد تعظيم و تبجيل است اما همينکه به راه افتاد و يک قدم برداشت نه تنها کسي کمکش نميکند ، بلکه سنگ است که بطرف او پرتاب ميشود و اين نشانه يک جامعه مرده است ولي يک جامعه زنده فقط براي کساني احترام قائل است که : متکلم هستند نه ساکت ، متحرکند نه ساکن ، باخبرترند نه بي خبرتر .
